Langzaam ben je van ons weg gegleden
Elke dag een beetje meer
Telkens werd je wat ontnomen
Dat deed jou en ons zo zeer
Je vocht met al je levenskracht
Voor elke nieuwe dag en nacht
En na een dappere strijd
Uit je lijden nu bevrijd
Hidde was ten aanzien van de sintma-run het beeld
van de zwaaiende toeschouwer langs de weg en de feestende cliënt op de zaterdagavond.
Daar waar hij niet meer mee kon met de zijspan, zorgde hij er zelf voor dat hij met een busje op
verschillende punten werd neergezet op de route om zo enthousiast naar de stoet met zijspanners
te kunnen zwaaien.
Op de zaterdagavond werd Hidde het middelpunt van een swingende groep van zijspanners, cliënten en vrijwilligers
die met zijn rolstoel en al meedeinde op de muziek.
Uiteraard hoorden daar de nodige cola berenburgjes bij.
We zullen hem missen.